هنری کيسينجر دولتمرد ارشد آمريکا که در کابينه ريچارد نيکسون مقام وزير امور خارجه را به عهده داشت، می‌نويسد (واشنگتن پست ۱۲ دسامبر)، نگرانی درباره سلاحهای ايران سه قسمت دارد: نخست توليد مواد هسته ای قابل شکافتن، دوم توسعه موشک‌های حمل کننده بمب، و سوم ساختن کلاهک‌هايی که حامل مواد منفجره هستند. تا اين لحظه، از اين سه قسمت، توليد مواد هسته ای خطرناکترين ارزيابی شده است
کيسينجر معتقد است توليد مواد هسته ای قابل شکافتن، توسط حکومت ايران، نه تنها کاهش نگرفته بلکه از سال ۲۰۰۶ سرعت بيشتری نيز گرفته است. به همين طريق، ساخت موشک‌هايی با بُـرد گسترده تر نيز افزايش داشته است. تنها چيزی که بنا به گزارش ارزيابی امنيت ملی متوقف شده است، توليد کلاهک‌های اتمی بوده است
کيسينجر بر اين نظر است که گزارش‌های امنيتی آمريکا هنوز نمی‌توانند با اطمينان بگويند توانايی ايران در ساختن کلاهک اتمی چه اندازه است آيا غرب دست روی دست می‌گذارد تا ايران کلاهک اتمی بسازد؟ کليه اعضای شورای امنيت سازمان ملل متحد اتفاق نظر دارند که ايران بايد برنامه غنی سازی اورانيوم را به تعليق درآورد. اختلاف نظر ميان آنها، بر سر فوريت مسأله و ارزيابی از اضطراری بودن ِلحظه حاضر است
هنری کيسينجر معتقد است پرسش‌های مهمتر برای آمريکا و ساير اعضای شورای امنيت اين‌هاست: کشورهايی که از قبل اعلام کرده اند برنامه نظامی هسته ای ايران "غيرقابل قبول" است، در چه لحظه مشخصی دست به اقدام برای جلوگيری از خطر خواهند زد؟ آيا آنها صبر خواهند کرد تا لحظه ای که ايران شروع به ساختن کلاهک اتمی بکند؟ آيا سازمانهای امنيتی می‌توانند به موقع با خبر شوند که ايران به آستانه توليد کلاهک رسيده است؟ هنگامی که آن لحظه فرا برسد، آيا ديگر وقت کافی برای اقدامات متقابل باقی می‌ماند؟ چه بر سر انبوه مواد هسته ای که در اين فاصله انباشته شده خواهد آمد؟ آيا در آن زمان، غرب خود را در مقابل دشمنی قوی تر نمی‌يابد که حاضر خواهد شد از توليد بيشتر مواد صرف نظر کند اما ذخيره بزرگ موجود را به عنوان يک تهديد بالقوه، کماکان حفظ خواهد کرد؟
هنری کیسينجر، برآن است که روابط آمريکا و حکومت کنونی ايران بايد به حال عادی بازگردد و برای اين منظور توصيه می‌کند که دولت آمريکا همه اطمينان‌های لازم را در مورد «امنيت و هويت» به حکومت ايران بدهد. اما کيسينحر تأکيد می‌کند که دولت آمريکا بايد از هم اکنون استراتژی آماده ای نيز داشته باشد تا چنانچه حکومت اسلامی صاحب سلاحهای اتمی شد، آن استراتژی را هرچه سريع تر به عمل در آورد
کيسينجر معتقد است توليد مواد هسته ای قابل شکافتن، توسط حکومت ايران، نه تنها کاهش نگرفته بلکه از سال ۲۰۰۶ سرعت بيشتری نيز گرفته است. به همين طريق، ساخت موشک‌هايی با بُـرد گسترده تر نيز افزايش داشته است. تنها چيزی که بنا به گزارش ارزيابی امنيت ملی متوقف شده است، توليد کلاهک‌های اتمی بوده است
کيسينجر بر اين نظر است که گزارش‌های امنيتی آمريکا هنوز نمی‌توانند با اطمينان بگويند توانايی ايران در ساختن کلاهک اتمی چه اندازه است آيا غرب دست روی دست می‌گذارد تا ايران کلاهک اتمی بسازد؟ کليه اعضای شورای امنيت سازمان ملل متحد اتفاق نظر دارند که ايران بايد برنامه غنی سازی اورانيوم را به تعليق درآورد. اختلاف نظر ميان آنها، بر سر فوريت مسأله و ارزيابی از اضطراری بودن ِلحظه حاضر است
هنری کيسينجر معتقد است پرسش‌های مهمتر برای آمريکا و ساير اعضای شورای امنيت اين‌هاست: کشورهايی که از قبل اعلام کرده اند برنامه نظامی هسته ای ايران "غيرقابل قبول" است، در چه لحظه مشخصی دست به اقدام برای جلوگيری از خطر خواهند زد؟ آيا آنها صبر خواهند کرد تا لحظه ای که ايران شروع به ساختن کلاهک اتمی بکند؟ آيا سازمانهای امنيتی می‌توانند به موقع با خبر شوند که ايران به آستانه توليد کلاهک رسيده است؟ هنگامی که آن لحظه فرا برسد، آيا ديگر وقت کافی برای اقدامات متقابل باقی می‌ماند؟ چه بر سر انبوه مواد هسته ای که در اين فاصله انباشته شده خواهد آمد؟ آيا در آن زمان، غرب خود را در مقابل دشمنی قوی تر نمی‌يابد که حاضر خواهد شد از توليد بيشتر مواد صرف نظر کند اما ذخيره بزرگ موجود را به عنوان يک تهديد بالقوه، کماکان حفظ خواهد کرد؟
هنری کیسينجر، برآن است که روابط آمريکا و حکومت کنونی ايران بايد به حال عادی بازگردد و برای اين منظور توصيه می‌کند که دولت آمريکا همه اطمينان‌های لازم را در مورد «امنيت و هويت» به حکومت ايران بدهد. اما کيسينحر تأکيد می‌کند که دولت آمريکا بايد از هم اکنون استراتژی آماده ای نيز داشته باشد تا چنانچه حکومت اسلامی صاحب سلاحهای اتمی شد، آن استراتژی را هرچه سريع تر به عمل در آورد
